می‌خواهند اطراف مشهد، دیوار چین بکشند و تأمین آب شرب مردم مشهد را به خطر بیندازند

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی افق سناباد “تصمیم استانداری خراسان رضوی برتقسیمات کشوری در حوزه مشهد _ طرقبه‌شاندیز مورد اعتراض شدید حجت الاسلام والمسلمین پژمانفر نماینده مردم مشهد وکلات در مجلس شورای اسلامی قرار گرفت وی گفت  تقسیمات کشوری براساس برخی مصالح انجام می‌گیرد که به منفعت مردمی، اجتماعی، سیاسی و زیرساختی توجه شود. نسبت به این تقسیمات، نظر موافقی داریم و باید اقدام درستی صورت گیرد، اما در برخی اقدامات، به این ملاحظات توجه نمی‌کنیم که نه‌تنها مشکلی را حل نمی‌کند، بلکه پیچیدگی‌هایی را بر کارها اضافه می‌کند.نماینده مشهد بیان داشت : روزی تصمیم گرفتیم که شهری داشته باشیم به‌نام «طرقبه‌شاندیز»؛ زمانی که این اقدام صورت گرفت، دقت‌های لازم را در ارتباط با این تقسیم‌بندی نداشتیم و امروز دچار برخی مشکلات شده‌ایم که دوستان تصمیم گرفتند هرچه‌سریع‌تر برای این موضوع برزمین‌مانده که هر روز تأخیر آن، آسیب‌رسان است، اقدامی انجام بدهند.حجت الاسلام پژمانفر افزود: اما باید در انجام این اقدامات، به دو نکته توجه کرد. اولین نکته «توسعه شهر مشهد» است؛ امروزِ مشهد را نبینیم؛ روزی مشهد کمتر از یک میلیون جمعیت داشت، امروز بیش‌از ۳ میلیون جمعیت دارد و دومین کلانشهر کشور است و ما هرچقدر بخواهیم دور مشهد دیوار چین بکشیم، مشهد اقتضای توسعه خود را دارد و در حال توسعه است؛ لذا باید در نظر داشته باشیم که نمی‌توانیم تنها در شمال شهر مشهد توسعه را قرار دهیم و در غرب مشهد درپی توسعه نباشیم. قطعاً یکی از خاستگاه‌هایی که باید به آن توجه داشته باشیم، غرب مشهد است؛ چراکه بخشی از ظرفیت‌های صنعتی و مسکونی ما را پاسخگو خواهد بود و روزبه‌روز هم این انتظارات و فشار روانی مردم برای حل موضوع مسکن به مسئولان استان بیشتر می‌شود که باید تعیین تکلیف کنید.ایشان اضافه نمود : امروز نیاز به توسعه فقط از طرف مشهد در حال انجام است و هیچ نوع نیازی به توسعه‌ برای طرقبه‌شاندیز وجود ندارد؛ لذا در تقسیم‌بندی، آنجا که نیازمند توسعه است و می‌خواهد تعیین تکلیف شود و نیز آینده آن را باید در نظر بگیریم؛ بنابراین باید نقطه کارنامه مشهد در تعیین مرزها به آن توجه شود که در این مسئله، شاید در گذشته می‌توانستند تصمیم بهتری اتخاذ کنند که متأسفانه انجام نشد.حجت الاسلام پژمانفر به  توجه ویژه به زیرساخت ها اشاره کرد و گفت :دومین مسئله این است که باید به «زیرساخت‌ها» در تقسیمات کشوری توجه گدد. در یک بازه زمانی، آب شرب مشهد از ییلاقات اطراف مشهد که امروز به شهر تبدیل شده، تأمین می‌شد. وضعیت طرقبه، شاندیز و چناران و منابع آبی را که آب شرب مشهد را تأمین می‌کردند، در نظر بگیرید. این تقسیمات کشوری اگر موجب شود که در آینده در حوزه مسائل آبی با مشکل مواجه شویم، امروز کسانی که تقسیم‌بندی را انجام می‌دهند باید پاسخگو باشند؛ یعنی باید در این تقسیم‌بندی سیاسی توجه کنند که آب شرب مشهد وابسته به منابع آبی در غرب مشهد است؛ فردا این‌گونه نباشد که برای حفر چاه در این مناطق، مسئولی در این مناطق بگوید این منطقه جزو مشهد نیست و ما محدودیتی در اخذ مجوز برای انتقال آب، حفر چاه و… داشته باشیم؛ کما اینکه متأسفانه گاهی اتفاق افتاده است.وی در پایان گفت : فردا اگر توسعه مشهد در غرب این شهر با بحران مواجه شد و مردم پرسیدند که چرا اجازه توسعه شهر را ندادید، باید آماده برای پاسخگویی به مردم باشند؛ ضمن اینکه در آینده، ما برای تأمین منابع آبی با مشکلی مواجه نباشیم. تصمیم‌گیرندگان نه‌تنها امروز بلکه باید پاسخگوی آینده و نسل‌های بعدی باشند؛ چراکه ما برای کلانشهری تصمیم می‌گیریم که امید آن برای توسعه در سمت غرب است، کلانشهری که امید آن برای حل موضوع آب شرب در سمت غرب شهر است و در ارتباط با این موضوع، ایجاد محدودیت و مرزهایی که ممکن است در آینده، بحران ایجاد کند باید بادقت لازم انجام گیرد.