به گزارش پایگاه خبری تحلیلی افق سناباد”امیر رضا دانایی، پژوهشگر و منتقد سینما، با انتقاد از وضعیت جشنواره جهانی فیلم فجر، آن را فاقد ویژگیهای یک جشنواره بینالمللی واقعی دانست.
جشنواره فجر، نامی بزرگ با محتوایی کوچک
دانایی اظهار داشت: به نظر من جشنوارهٔ فجر در عمل یک جشنواره بینالمللی نیست. این جشنواره بیشتر محلی برای رقابت فیلمهای ایرانی است و در کنار آن تنها چند فیلم درجه دو و سه از کشورهای کمتر مطرح نمایش داده میشود. به همین دلیل، عنوان «بینالمللی» و «جهانی فجر» بیشتر یک اسم است تا واقعیت.
به گفته او، جشنواره جهانی فیلم فجر به محلی برای هزینهکرد بودجه تبدیل شده و در سالهای گذشته نیز این موضوع مطرح بوده است. سالهایی که آقای میرکریمی آن را اداره میکردند، مسائل مشابهی وجود داشت و مشخص است که چه اتفاقاتی رخ داده است.
بودجه جشنواره، سرمایهگذاری در هنر یا هدر دادن منابع؟
دانایی در ادامه با اشاره به نحوه هزینهکرد بودجه جشنواره، تصریح کرد: به عنوان یک فیلمساز، باور دارم که جشنواره جهانی فیلم فجر در ساختار و هدف دچار مشکلات جدی است. هزینههایی که صرف آن میشود، از جیب مردمی است که با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم میکنند. به نظر من، این بودجهها باید به هنرمندانی که بیکار هستند و دچار بحران روحی شدهاند، اختصاص یابد.
این منتقد در خصوص امکان حضور فیلمهای خارجی در جشنواره گفت: من واقعاً نمیدانم. دیگر کشورها تصمیم میگیرند که آیا به ایران فیلم بدهند یا خیر. با وضعیت امروز و فضای رسانهای منفی که حول ایران وجود دارد، معلوم نیست فیلمی ارسال شود. از طرفی، بسیاری از فیلمهای ما هنوز آمادهٔ حضور در جشنوارههای بینالمللی نیستند.
فیلم های ایرانی از معنا و ارزش تهی شدهاند
داوطلبانه به انتقاد از کیفیت فیلمهای ایرانی امروز پرداخت و گفت: در دورهای که ما فیلم تولید میکردیم، آثار حرف داشتند و برای مردم معنا داشتند. اما امروز تولیدات بهندرت چنین کیفیتی دارند. بسیاری از فیلمها به سمت سرگرمی صرف رفتهاند و تهیهکنندگان بیشتر به دنبال درآمد سریع هستند.
جشنواره جهانی فجر ویترین سینمای ایران یا نمادی از بحران؟
دانایی در پاسخ به این سؤال که آیا جشنواره جهانی فجر باید ویترین سینمای ایران باشد، با قاطعیت گفت: نه، موافق نیستم. وقتی نام «بینالمللی» روی یک جشنواره است، باید استانداردهایی وجود داشته باشد. من در جشنوارههای معتبر دنیا شرکت کردهام و آنجا واقعاً شاهد حضور ۷۰ یا ۸۰ کشور بودهام. اما امروز ما با کدام فیلمها میخواهیم در جشنوارههای جهانی مانور بدهیم؟
دانایی در پایان به موضوع حضور آثار ضد ایرانی در جشنوارههای بینالمللی اشاره کرد و گفت: این روند صحیح نیست. قبلاً فیلمهایی همچون «طعم گیلاس» و آثار کیارستمی به جوایز بینالمللی فرستاده میشدند، اما اکنون محتوای فیلمها به شدت کاهش یافته است.
